Dál de. De lean álgán
ođđa bargui, ja hárjánišgoahtán dasa, nu ahte ammal dál gal
joavddan lášmmohallanguovddážii fas fargga! In leat albma láhkái
hárjehallan guhkes áigái. Lean dušše fitnan veahá viehkamin ja
vázzimin, ja veahá lovttohallan deattuid ruovttus. Mus leat
juolggit veahá vearkán, muhto lohken neahtas ahte in galgga
vuollánit dan dihte. Muhto baicce joatkit, ja muitit fanahallat.
Joavddan go son ihttin lášmmohallanguovddážii, speanta!
Ná ledjen eske čiŋadan
ovdal mannen beatnagiin vázzit. Čuoiganjáhkka, viehkanbuvssat ja
allajoccagat. (Eai leat eai mu skuovat ge, muhto go jo eaiggát
ii oru áigumin daid ruovttoluotta, ammal dat dalle fargga leat mu?)
 |
| Fáhkkestaga ledje mus allajoccat skuovat. In máhte gal daiguin vázzit, muhto láven coggalit daid muhtomin ja hirbmadit dahkaluddat ja gában doallat. |
